Populair door het gebruik in de Italiaanse keuken, maar verrassend genoeg in Nederland ook allang bekend als inheemse plant! In de Schoolflora door H. Heukels -uitgave 1927- beschreven als Witte Raket en als Zandkool, voorkomende op onbebouwde zandgronden en taluds. Wat lekker is, hoeft dus niet altijd van ver te komen! Diplotaxis is nauw verwant aan de Eruca sativa of gewone Rucola. Deze laatste is minder scherp van smaak. De wilde Rucola heeft een pittig aroma, getand blad en wordt door liefhebbers veruit geprefereerd boven de gewone Rucola. Zaaien: maart-april en augustus-september. De zaden ontkiemen redelijk snel en geven bijvoorjaarszaai al in de zomer blad om te plukken. Na de zomer gezaaid, ontwikkelt de plant vaak nog wel wat blad, maar de echte oogst komt pas weer in het voorjaar. In de winter verdwijnen de stengels, maar de wortels blijven bij een redelijke winter in leven en lopen na de winter uit. Na bladproductie gaat de plant ‘schieten’ en vormt bloemetjes. Het blad kan nog wel worden geplukt, maar is dan wel wat stugger en bitter van smaak.